Vergelijking 26er vs 29er. Het hele verhaal.

Natuurlijk was de vergelijking van gisteren tussen de 26er en 29er strandbakken niet objectief. Er zijn meer verschillen tussen de 2 fietsen dan alleen de wielomtrek. Hieronder een overzicht:

	Target 26er (Appel)	No-name 29er (Peer)
Leeftijd	(ong.) 10 jaar	nieuw
Framemateriaal	Aluminium	Carbon
Voorvork	Geveerd Alu/staal	Star Carbon
Wielen	? (maar zwaar!)	ZTR Crest met XT naven
Banden (buiten)	Schwalbe Big Apple	Schwalbe Super Moto
Banden  (binnen)	Binnenband	Tubeless (vloeibare latex)
Groep	Shimano Deore 3 x 9	Sram X9 2 x 10
Gewicht	14 kg	10 kg
Remmen	Shimano Deore velgrem	Shimano Deore schijfrem
Omtrek wiel/band	26 inch	29 inch

De belangrijkste (materiaal)verschillen op het strand zijn volgens mij:

• het totaal gewicht, 
• het gewicht van de velg/band combi, 
• soepele tubeless strandband met voeibare latex én 
• grote wielomtrek. 

Het is dus een combinatie. Zouden de specs van de 2 fietsen identiek zijn op de bandenmaat na, dan zou het verschil er wel zijn maar stukken kleiner. De grote wielomtrek geeft vooral voordeel in de slechte, slappe of mulle stukken.
Dit alles is ontsproten uit het brein van een leek. Dat u het weet.

Verhelderende strandtraining

Windkracht 5 uit het zuidwesten, een slap strand en goed gezelschap. De ingrediënten van today's beachride. Rustig warm draaien van HHW naar Egmond was er niet bij. De stevige tegenwind zorgde voor een natte rug. Maar warm was ik wel toen ik in Egmond aankwam. Martin H stond al klaar en na enige aarzeling (het waait wel hard) doken we de strandopgang af. Het strand was breed maar bijna overal slap. Martin reed op z'n oude Target 26er. Zo'n 14/15 kilo puur fietsgenot. Uw blogger reed op z'n nieuwe speeltje, een no-name 29er. Een kleine 10 kg kunststof.
De heenweg was kop-over-kop ploeteren. 17-18-19 kilometer per uur sukkelden we naar Wijk aan Zee. De terugweg, met de wind in de rug, moest Martin al na de eerste slappe stroken het grote achterwiel lossen. Een ik ging als vanzelf. Ruilen dan maar. De proef op de som nemen.
Het bewijs was snel geleverd. Nu was het Martin op de 29er die zonder zichtbare moeite mij (op die oude hoop aluminium) met gemak loste. Voor mij was het harken om nog zicht te houden op het raspaardje dat voor mij uit galoppeerde. En ik maar denken dat ik in topvorm was.
Nee mensen voor mij is het duidelijk: Wil je lekker meekomen in een strandrace is een 29er onontbeerlijk. Doe er je voordeel mee maar vertel het liever niet verder.



De hoofdpersonen:

Rabo beachchallenge

De ideale voorbereiding was het niet, dat feest van Sipke op vrijdagavond. Hapjes, biertjes, de hele avond staan en laat te bed. Toch pakte dat anders uit. Het menselijk lichaam zit raar in elkaar.

Met Rob, Melvin, Boris en Wim stond ik tussen de 900 deelnemers aan de start van de Rabo Beachchallenge (38 km). Mijn eerste echte strandrace van seizoen 2011/2012. Door mijn redelijke vroege inschrijving stond ik vooraan in het startvak. Via de social media was al tot me doorgedrongen dat de kwaliteit van strand abominabel was. Maar daarover later meer. Michael Boogerd en zijn bevallige ijsdanspartner losten om 11 uur het startschot. Michael zelf durfde de rit niet aan. Mijn oude fietsheld was bang om te vallen! Zou ten koste gaan van zijn schaatscarrière.

De start was op het strand pal onder de beroemde pier. Het pak zette zich, door het mulle zand, voornamelijk lopend in beweging in noordelijk richting. Een super smal strookje langs de vloedlijn was berijdbaar. En daar wilde iedereen rijden. Een lang smal lint vormde zich. Tot de eerste muien zich aandienden. Vorig jaar was ik hier al eens onaangenaam verrast dus ik was scherp. Maar ook dit jaar was er geen ontkomen aan. Weer een aantal keren moest het hele veld tot de knieën door het gepekelde water. En dat was niet alles. Het strand was slap. Bij Katwijk reden we zelfs door pure modder en gleden sommigen van links naar rechts. Van een racebaan was geen sprake. Hier merkte ik duidelijk de voordelen van mijn 29er strandbak. En tubeless rijden met weinig luchtdruk scheelt onder deze omstandigheden minuten!

Ondertussen merkte ik dat ik aardig mee kon komen. Mannen die normaal gesproken sterker zijn had ik inmiddels mijn hielen laten zien. Ik reed lang in een groepje met de nr. 1 bij de vrouwen Sabine Halkes maar na de uitwatering van Katwijk kon ik wegspringen naar een voor ons rijdend groepje. Na het keerpunt bij Noordwijk ging het allemaal veel rapper. Het strand was een stuk beter geworden er was geen wind en ik draaide leuk mee in een groepje met o.a. Jan de Jager en een paar Volendammers van WV Greuter. We raapten nog flink wat deelnemers op. Zelfs teammaat Boris kon ik verschalken. Maar het lopen door het mulle zand naar de finish is niet mijn sterkste punt. Daar moest ik nog wat plaatsjes prijs geven. Maar als je in dit veld op plek 53 eindigt (in 1.29.29) moet je tevreden zijn. En ik weet nu wat de ideale voorbereiding is.

Oh ja niet onvermeld mag blijven dat Melvin op de 9e plaats eindigde. Na plek 12 in HvH-DH was dit zijn 2e topprestatie op rij. Waar gaat dat heen?

51. Boris 1.29.24
173 Wim 1.39.28
288 Rob 1.45.21

UITSLAG
Foto's van Simone
Foto's
Foto's
Video

Hoek van Holland - Den Helder 2011

In de eerste voorzichtige zonnestralen van vandaag fietste ik met een oostenwindje in de rug naar Egmond. Daar stonden Rob en Nico al op het strand te wachten. We fietsten rustig naar het zuiden in de hoop snel een glimp van de 1e deelnemers aan Hoek van Holland - Den Helder op te vangen. Maar dat viel tegen. Het duurde nog 3 kwartier voor de toppers Bram Rood en Ramses Bekkenk langs kwamen. Ze hadden een reuzen voorsprong op de rest van het veld. Melvin kwam hier op een ongelofelijke 10e plek door in een groep met Bart Brentjens! Arjan deed het keurig in een groepje van 3. Boris had zijn kruid bij Egmond verschoten. Het strand tussen Hoek en IJmuiden bleek op heel veel plekken bar slecht. Roelof had pech, heeft wel uitgereden maar moest dat zonder onze support doen.
Uitslag: 1 Bram Rood, 2 Ramses Bekkenk en 3 Rob vd Niet.

Foto's van Simone (waarvoor dank!)

YOUTUBE: LINK

M'n oude blog leeft nog

Ooit startte ik m'n blog carriëre bij web-log.nl. Een aardige club die een hufterproof blogmogelijkheid bood. Ideaal voor mij dus. Na bijna 4 jaar trouwe dienst moest diezelfde aardige club opeens de software opwaarderen (upgraden, zo u wilt). Waarschijnlijk hebben ze daarvoor een paar ex-VTSPN (zoek dat maar eens op bij Google) werknemers in dienst genomen want het ging faliekant mis. De blogsels zijn niet ongeschonden uit de upgrade-strijd gekomen. En dan druk ik me voorzichting uit.
Met veel kunst en vliegwerk heb ik iets terug kunnen vinden van wat ooit een florerend en goed bezocht weblog was. Mocht u nog eens in mijn (wieler-)historie willen grasduinen kijk dan hier: http://mkool.weblog.nl/author/mkool/

Ik geef mijn blogloopbaan een nieuwe boost op:

www.martinkool.blogspot.com

Dat u het weet!