Het was mijn 4e start in deze rit van Den Helder naar Petten en weer terug. Samen met 300 andere strandfreaks vertrok ik om 12.30 uur uit Huisduinen. Ik had me redelijk vooraan in het startvak genesteld. Het hele pak knalt tegen de dijk omhoog om aan de andere kant weer af te dalen naar het zand. Het weer is top. Weinig wind uit het noordwesten en mijn zonnebril doet zelfs dienst.Als ik de dijk afrij zie ik dat er een man of 40 voor mij zit. Ik posteer me in de 2e groep. De 1e groep heeft dan al een beslissende voorsprong. Een man of 5 (waaronder ikzelf) doet om beurten kopwerk en de rest (man of 12) lift lekker mee. Timo Sijm doet af en toe een poging om weg te spurten maar alleen ben je kansloos. We peddelen naar de Hondsbossche en ik kan makkelijk mee. Daar moeten we even van de fiets om op de dijk te keren. Met een lichte tegenwind zijn we nog met een man of 12 voor de terugweg. Ook rapen we af en toe een afvaller van groep 1 en (inmiddels) groep 1A op. Op kop nestelt zich dan ene Michiel Braak. Deze onverstoorbare klasbak doet verreweg het meeste kopwerk en de rest (waaronder ikzelf :-)) lift weer mee. Spannend is het bij de golfbrekers. De grote basaltblokken zijn funest voor de banden dus het blijft oppassen.
Maar, u zit er op te wachten, het noodlot slaat met de finish in zicht toe. De kop van de waaiergroep wijkt naar rechts uit en ik wijk te laat mee. Mijn voorwiel raakt het achterwiel van mijn voorligger en met 30 km op de klok val ik als een baksteen 'links uit de flank'. Gelukkig kan de rest om mij heen. Na een paar diepe zuchten pak ik de fiets, zet het stuur recht en rol de ketting weer om de tandwielen. Met een slakkengang leg ik de laatste kilometer alleen af. Omdat onze voorsprong aanzienlijk is word ik slechts door 2 renners ingehaald.
Na 1.25 kom ik op plek 39 over de streep. Eigenlijk heel goed. Maar lachen gaat niet. De ribben willen niet. Ze zijn gekneusd en verm. één gebroken. Maar dat is niet alles. De heup is dik en blauw en de schouder kraakt en zwelt. Nu, na ruim een week, gaat het allemaal wat beter. Pijnstillers doen hun dempende werk maar het lijf heeft een flinke opdoffer gehad. En dan de geestelijke knauw! En niet meer fietsen voor een week of 3, wat denk je daar van?!
UITSLAG FOTO'S GARMIN
Voor de troepen uit:
Alleen over de meet:
